Gisterenavond vroegen we onze gastheer een MTB route voor vandaag te adviseren. Daarbij rekening houdend met onze wens van minimaal 30km fietsen en ongeveer 1000 hoogtemeters. De vele mogelijkheden rondom Sölden zelf zijn allemaal wat korter en hebben veel minder dan wel veel meer hoogtemeters. En we hebben de mooiste route van Sölden maandag al gereden! Tevens wilden we ook nog rekening houden met het voorspelde hele warme weer, dus niet al te veel inspanning meer op het heetst van de dag. Met al die ingrediënten adviseerde hij ons een route vanaf Längenfeld naar de Amberger Hütte in het Sulztal. Die route was ongeveer 25 kilometer en we zouden dan eventueel vanaf Sölden naar Längenfeld kunnen fietsen via de Ötztal Radweg en dan de bus terugnemen (veel lijnbussen hier slepen een fietstrailer mee).

Dus vanochtend op de fiets naar Längenfeld, op een paar korte stukjes stijgen na voornamelijk naar beneden. En wat bleek: ook dit stuk was al heel gevarieerd, deels over asfalt en deels over goede schotter, en ook voor wat betreft de uitzichten hadden we niets te klagen. We waren meteen al blij dat we vandaag weer de auto hebben laten staan. Waarschijnlijk gaat dat de rest van de week ook nog lukken.

Vanaf Längenfeld begon de lange klim naar de Amberger Hütte via Gries. De totale klim was zo’n 12 kilometer lang waarin 900 hoogtemeters overbrugd moesten worden. Tot vlak na Gries reden we over asfalt, met in het eerste deel vele haarspeldbochten. Het stuk over asfalt was redelijk steil maar op de lichte versnelling heel goed te doen. Na Gries ging de route al snel over op schotter. Het klimmen werd ook ongelijkmatiger, maar vooral vaak steil, steiler en steilst (weer stukken van meer dan 15%) over soms losse steentjes en soms over grotere keien. We kwamen veel wandelaars tegen. We haalden de wandelaars die in dezelfde richting liepen maar tergend langzaam in! Maar wat was het hier mooi! De Oostenrijkers zelf spreken bij zo’n dal met een wild stromende bergbeek en fraaie bergen alom en nauwelijks bebouwing over ‘wild-romantisch’. Dat vinden wij een passende term. Onze gastheer had het over ‘Natur pur’ en dat klopte ook goed. Hoe dan ook, gedurende het afzien was het ook de hele tijd genieten geblazen. Vlak voor de hut werd het eerst even wat vlakker, maar kregen we het laatste knettersteile stuk al in het vizier. Op dat stuk werden we even later vrolijk ingehaald door een ouder stel fietsers. Gelukkig bleken die op e-MTB’s te rijden.

In de Amberger Hütte hebben we een lange en lekker lunchpauze genomen waarna we nog een klein stukje verder het dal in zijn gereden. Dat stukje was wat meer trail-achtig van karakter met een paar leuke oversteekjes van stroompjes. De terugweg ging tot Längenfeld geheel over schotter. Eerst nog gelijk aan de heenweg maar vervolgens over een hele mooi onverhard pad aan de andere kant van de rivier. Het was al met al een ongelooflijk lekkere afdaling met hele mooie uitzichten die compleet anders waren dan op de heenweg (want de andere kant uit). Daarom is heen en weer fietsen over (deels) dezelfde route helemaal niet erg en zeker niet in de bergen. Ook op dit stuk pad reden we nog door een aantal stroompjes heen. Het was af en toe lekker naar beneden knallen maar regelmatig moesten we bij scherpe (haarspeld)bochten flink in de remmen. Dit was echt genieten!

In Längenfeld besloten we om toch maar niet de bus terug te nemen maar gewoon te fietsen. Energie hadden we nog genoeg om rustig terug te fietsen en die energie hebben we ook nog even aangevuld met een ijsje op een terrasje aan de route. Terug in Sölden hadden we 57 kilometer met ongeveer 1300 hoogtemeters achter de rug, een mooie generale repetitie voor volgende week!

Vanavond was de enige avond dat we niet in ons pension konden eten omdat zijn op woensdag ‘ruhetag’ hebben. We hebben heerlijk gegeten in restaurant Corso in het centrum van Sölden, echt een aanrader!


1 reactie

RiAnt · 2016/08/24 op 21:47

Fantastisch,! volgens mij zijn wij daar vroeger ook in die hut geweest. Gr.

Gesloten voor reacties.