Dag 42: van Orvieto naar de Vulkanen

60km – 4:36 zadeltijd – 1200hm

We zijn vandaag precies zes weken onderweg! En in die zes weken hebben we 2367 kilometer gefietst. We gaan waarschijnlijk de 2500 net niet halen.

Vandaag reden we via een aangename route naar de regio Lazio, waar ook Rome in ligt. De route was minder fraai dan de afgelopen dagen en al helemaal dan de stukken door Toscane, maar kende toch weer een aantal mooie highlights. Als eerste hadden we een aantal mooie terugblikken op Orvieto en omgeving. Wat ligt die stad toch mooi! Het tweede hoogtepunt was Civita bij Bagnoregio. Dit dorp ligt op een rotsblok en is alleen maar toegankelijk via een smalle loopbrug vanuit Bagnoregio. Oorspronkelijk was het gewoon onderdeel van Bagnoregio maar aardbevingen sloegen hele stukken grond weg waardoor het dorp apart kwam te liggen. De loopbrug is speciaal gebouwd om in ieder geval één verbinding te houden en zodoende Civita te verbinden met de buitenwereld en daardoor levend te houden. Vanaf Bagnoregio biedt dit in ieder geval een spectaculaire blik, zelfs als je, zoals wij, de brug niet oversteekt.

Op weg naar Bagnoregio kwamen twee Limburgse Rome fietsers ons achterop gereden. We hebben een paar kilometer samen gereden en gezellig gekletst. Toen gingen we elk weer onze eigen weg om elkaar vervolgens nog drie keer tegen te komen: tijdens de lunch in Bagnoregio waarbij we een tafeltje deelden, bij de Gelateria in Vitorchiano en uiteindelijk weer bij ons hotel, la Bastia, even buiten Soriano nel Cimino.

Het volgende highlight was Vitorchiano, een heel mooi gelegen stadje met uiteraard een oude kern. En tenslotte kwamen we bij het laatste hoogtepunt van deze dag en dat was Soriano nel Cimino. Wederom mooi op een top gelegen en gedomineerd door een imposant kasteel.

Gelukkig waren we al mentaal voorbereid op het laatste stuk stijgen naar ons hotel, maar wat was het steil! Pfff. In 900 meter werd bijna 100 hoogtemeters overbrugd en dan vielen de eerste paar honderd meter nog wel mee. Onze inschatting is dat het laatste stuk ergens tussen de 15% en 20% was. Maar we konden alles fietsend omhoog! En de beloning was een mooie kamer met een goede airco in een hotel met zwembad (wat we natuurlijk benut hebben) en goed restaurant, waar we overigens wel als enigen zaten. Als toetje hadden we ‘Zuppa Inglese’ wat de dame van de bediening netjes heel letterlijk vertaalde als ‘English soup’; weet zij veel dat zoiets toch echt niet bestaat.

Voor morgen en woensdagavond hebben we de overnachtingen ook al geboekt. Woensdag zijn we dan in Rome!