60,4km – 4:06 zadeltijd – 500hm

We begonnen vanochtend met een relaxte 15km over een goed fietspad, dat gebruik maakte van het tracé van een oude spoorweg, naar Modena. En natuurlijk heeft Modena weer de nodige bezienswaardigheden al is de stad lang niet zo mooi als Mantova. Modena is beroemd om zijn Ferrari en Maserati fabrieken, de balsamico azijn, de kaas, en veel culinaire hoogtepunten, waaronder nu ook het, volgens mensen die zeggen het te weten, beste restaurant ter wereld. Volgens de auteur van onze routegids is Modena ook bekend om zijn zware keuken, dat willen zeggen, zijn overmatige consumptie van lekker eten. Benjaminse beweert dat hij mensen een complete pizza als voorgerecht zag eten, gevolgd door een vleesgerecht en afgesloten met een flink stuk taart als toetje. Dat hebben wij niet gezien en als tegengewicht tegen dit schransen aten wij vandaag voor de afwisseling zeer verantwoord, namelijk een klein hapje in een vegetarisch restaurant met alleen cappuccino’s na.

Na Modena reden we alweer over een fietspad en zagen we de Apennijnen steeds dichterbij komen. Tot onze grote vreugde maakte na enige tijd het perenland plaats voor kersenland. We volgden zelfs een paar kilometer lang de ‘Strada dei Ciliegi’ (kersenroute, maar het Italiaans klinkt toch echt beter). Vlak daarvoor vonden we trouwens nog een boompje met heerlijke pruimpjes langs ons fietspad (in niemandsland) en een paar meter verder een boom met witte moerbei, nog lekkerde dan de zwarte maar veel lastiger om te zien welke rijp zijn.

De route werd steeds mooier en ging na de kersenroute serieus stijgen naar 450 meter, met echte haarspeldbochten, maar met een aangenaam stijgingspercentage. Halverwege hebben we nog even krachten opgedaan met een paar verse abrikoosjes. Na precies 60km kwamen we aan in Guiglia bij Albergo la Laterna, een vaste overnachtingsplek voor romefietsers zo bleek uit het gastenboek. Een typisch hotelletje met super aardige eigenaars die ons verwelkomden met kersen en onze geliefde vlierboesemsiroop, beide van eigen land. Aan het eind van de avond kregen we nog een bolletje verrukkelijk ijs van vlierbloesem. Het staat niet op de kaart maar we weten al wat we morgen als toetje willen! Overigens is het restaurant van de Albergo weer eens helemaal goed. Authentiek, net als het hele hotel, met lekkere typisch Italiaanse gerechten, zoals ravioli gevuld met ricotta in pistache saus. We schrijven dit terwijl we biancospino (hagedoorn) thee drinken, ook van eigen oogst.

Morgen hebben we eindelijk, na 6 dagen fietsen, weer een rustdag. We zijn al uitgenodigd om kersen te plukken op het land van de eigenaars van de Albergo.

Al zolang we in Italië zijn krijgen we leuke reacties als ze ons zien met volle bepakking. Zo vroeg een oud omaatje ons vandaag of we van ver kwamen, staken meerdere wielrenners de duim omhoog en raakten we kort aan de praat met een oudere man bij een dorpje. Hij vroeg of we naar Florence gingen en toen we zeiden dat we naar Rome gingen, was dat al erg goed. Toen hij hoorde dat we uit Nederland kwamen, vroeg hij of we een stuk met de trein hadden gedaan. En toen we vertelden dat we het hele stuk gefietst hadden kende zijn bewondering en enthousiasme geen grenzen meer. Als we het gesprek niet vriendelijk beëindigd hadden waren we nu nog aan het praten.

Download file: 2016-06-14.GPX

2 reacties

Liesbeth · 2016/06/14 op 23:34

Bij ons zijn de kersen ook bijna rijp, maar of we er ook daadwerkelijk van eigen boom gaan eten….
Gelukkig weet ik nu wat kersen in het Italiaans is Ciliegi, dus dat komt volgende week toch vast goed!
Fijne rustdag morgen!

RiAnt · 2016/06/14 op 22:53

Wat heerlijk kersen en Lavendel, dat is genieten. Morgen gaat hier ook iemand kersen plukken tenminste alsn ze er nog zijn. We wachten af maar stiekum bereid ik er mij op voor. Gr.

Gesloten voor reacties.