Een andere wintersport: langlaufen

Christel had al heel lang op haar verlanglijstje staan om een keer tijdens de wintersport te langlaufen. Ze had daar in haar jeugd op school aan geproefd en wilde dit dolgraag een keer in de bergen doen. En omdat we nu langer op vakantie zouden gaan was dus nu ook het moment om skiën met langlaufen af te wisselen. En vandaag dus de eerste langlaufdag. De (2 uurtjes) les was al eerder gereserveerd voor 11:00 vanochtend. Nog tijd genoeg om spullen te huren. Wat blijkt? Langlaufschoenen zijn oneindig veel comfortabeler dan skischoenen en langlaufski’s zijn heel licht. Zo licht, dat Christel het had over het gewicht van een vliegenmepper.

We kwamen om 10:30 aan bij het startpunt van de les, bovenop de Seiseralm. Hier stond Herman, onze leraar, al op ons te wachten. Eerst nog even gezamenlijk een koffie gedronken en vervolgens van start. Nu blijkt langlaufen toch nog behoorlijk lastig te zijn. Er komt vrij veel subtiele techniek bij kijken en een aantal zaken voelen als enigszins ervaren skiër nog best wel vreemd. Toch heb je best wel wat aan je ski-ervaring maar je moet veel subtieler met je gewichtsverplaatsing omgaan en veel scherper de kanten in de sneeuw drukken als je wilt remmen of omhoog loopt. Doe je dit niet goed dan val je dus. En dat is mij een keer of 5 overkomen en Christel 1 keer, Beide overigens zonder erg. Tijdens de les hebben we zo’n 6km geskied en kregen we uitleg over omhoog gaan, remmen, uitwijken, naar beneden glijden en nog veel meer. En alles voorzien van veel oefeningen, inclusief een aantal warming-up oefeningen waaronder het losmaken van de polsen. Met als resultaat dat we op het einde flink moe waren en toe waren aan een lange lunchpauze. Ook waren we ondertussen behoorlijk warm geworden (ondanks aangepast kleding, een mix van fiets en wandelkleding, want normale skikleding is veel te warm) en namen dus ook nog even de moeite om shirts te wisselen.

Na de pauze stonden we er alleen voor en hebben we een gemakkelijke “route” gedaan, de Wolfsbühl, van bijna 7km. Aan het begin kwamen we gelijk Herman weer tegen met een cursist die dezelfde route ging doen, dus toch nog wat tips meegepakt. Ging het voor de pauze bij Christel veel beter, na de pauze had ik de juiste slag (of eigenlijk glij/schuif) te pakken. Of misschien kwam het wel door de Amaretto die we bij de warme chocomel genomen hadden. Misschien dat ik daardoor wat relaxter op de latten stond. Het was in ieder geval op en top genieten voor ons allebei. En werken natuurlijk, want langlaufen is heel wat vermoeiender dan skiën.

Moe maar voldaan hebben we de dag afgesloten met een Tiroler avond in ons hotel. En juist vanavond hadden we Wim en zijn dochter Emma uitgenodigd om samen te eten in ons hotel. Dus ook zijn konden meegenieten van het Tiroler antipasti buffet, het lekkere aperitief en de livemuziek, gespeeld door een lokale markante accordeonist. Erg gezellig om zo met zijn vieren een avond gemoedelijk door te brengen.