Bregenzerwald: wandeling Damüls

Voor de afwisseling maar weer eens een wandeling. Met het voorspelde mooie weer kozen we voor een wandeling op hoogte, met de lift omhoog en met de benenwagen naar beneden. Zou zo ook wat rust voor onze benen brengen. Vanochtend echter eerst hartelijk afscheid genomen van onze gids Johannes en de gezellige Duitsers die vandaag naar huis vertrokken.

Uit de ontelbare wandelingen die hier mogelijk zijn kozen we voor een graatwandeling met de naam “Rundum die Walsersiedlung Damüls”. Omhoog met de Uga Express (naar 1800m) en dan nog verder omhoog wandelen naar het Gipfelkreuz op de Hochblanken op 2068m. Er lagen nog resten sneeuw en de sneeuw die al wel gesmolten was lag, vermengd met aarde tot een smeuïg geheel, op ons pad of stroomde over ons pad. Het was deels dus glibberen en glijden. In mijn geval ook uitglijden (tot twee keer toe). Maar het was desondanks wel een hele mooie wandeling met mooie panorama’s. Door de bewolking die soms op de toppen hing kreeg het geheel een beetje mysterieus karakter. Een deel van de wandeling liep over een graat waarbij aan onze linkerhand het landschap glooiend naar beneden ging en aan onze rechterhand vaak loodrecht. Onderweg gepicknickt met verse broodjes, beleg en een bakje olijven.

De route was toch nog bijna 12 kilometer lang en 4 uur wandeltijd. Door het glibberen was het ook nog een behoorlijk lastige wandeling. We hadden ons voor vanmiddag lekker Kuchen beloofd, maar daarvoor werd het te laat. Dat hebben we dus nog te goed voor onze laatste vakantiedag morgen. We zitten nu wel aan een lekkere luxe koffie: Irish voor mij en Baileys voor Christel.