Vandaag verlaten we de Yorkshire Dales. Volgende bestemming: Windermere in het Lake District. Onderweg daarnaartoe nog een laatste mtb tocht in de Dales gemaakt vanuit Sedbergh. Gisterenavond een geschikte route uitgezocht uit een boekje dat we eerder kochten. Nadeel: geen GPS track beschikbaar. Die dus zelf proberen in te tekenen naar aanleiding van de routebeschrijving. Dat ging ongeveer goed, waarover later meer. Onderweg naar Sedbergh vanuit Hawes zagen we continue racefietsers met bordjes. Die bleken deel te nemen aan de “Coast to Coast in one day” tocht, een tocht van 150 mijl (240km) dwars door het Lake District en de Yorkshire Dales. Respect voor al die deelnemers. Op het lange stuk waar wij ze zagen ging de weg de hele tijd op en neer, soms heel steil.

Onze tocht dan. De tocht was bedoeld als een mooie, niet al te moeilijke, lus van Sedbergh naar Dent en weer terug. Heenweg was heel erg fraai. Weer mooie uitzichten en mooie paden. Ook wel wat asfaltwegen maar ook die waren erg mooi en bijna geen verkeer. Een lange mooie, soms technische maar altijd goed te doen, bridle way leidde ons uiteindelijk naar een wel hele stenige downhill even voor Dent. Deze werd mijn achterband te veel. Waarschijnlijk snake-bite. Snel vervangen en weer verder. Ondanks dat we wat krap in de tijd zaten toch nog even de tijd genomen om in Dent wat te drinken en een paar chipjes (crisps) te eten als aanvulling op de halve lunch van peperkoek en kersen. Op de weg terug vanuit Dent bleek ik de route niet helemaal goed in getekende te hebben en hebben we ons dan ook prompt verreden. Daardoor moesten we kilometers over deels drassige weiden. Niet echt leuk maar wel weer mooie uitzichten. Op één plek was Christel niet zo slim om even om te lopen maar reed ze dwars door de prut. Dit keer wel droge voeten gehouden, maar de fiets zag eruit als een varkensstal. Eerder waren we creatief genoeg om samen met onze fietsen droog en schoon allerlei plasjes en beekjes over te steken. Soms fietsend, soms lopend. Helaas koste dit alles ons dit zoveel tijd dat we vreesden een kwartier tot een half uur later dan afgesproken, bij ons guesthouse aan te komen. Zodra we weer bereik hadden gelijk even gebeld. Gelukkig geen probleem dat we iets later zouden zijn. En dat bleek ook nog eens flink mee te vallen; slechts 5 minuten te laat bij het Beaumont House in Windermere gearriveerd.

We werden hartelijk in ons nieuwe verblijf ontvangen. We hebben een mooie kamer met een luxe inloop douche (en trouwens ook een inloopkast) en ook nog eens vloerverwarming op de badkamer. O ja, het is Christel en mij gelukt. Beiden hadden we wel onze gezichten ingesmeerd maar onze armen laten verbranden. Zo vaak leek de zon niet te schijnen, maar moet toch behoorlijk zijn geweest. We hebben allebei kreeft-rode armen.