En weer een mountainbike tour. Dit keer met vertrek uit Pontresina, zo’n 20 minuten rijden van ons hotel. Het eerste wat opviel in Pontresina was het grandioze uitzicht op de besneeuwde bergen. Het tweede wat opviel waren de luxe hotels in Pontresina. Het dorp leek wel voor de helft uit luxe hotels te bestaan, het één nog mooier dan het andere. Dus konden we hier geen supermarktje vinden om wat fruit te kopen. Die konden we pas in een volgend dorpje vinden, wel direct aan de route.

De eerste kilometers gingen op en af, maar al snel waren we in het dal van de Inn. Kilometers lang reden we vervolgens door natuurgebieden in het dal en gewoon in het dal stroomafwaarts, dus licht dalend. Hier kwamen we ook de eerste, maar zeker niet laatste van vandaag, wegblokkade door lokale runderen tegen. Na ongeveer 20 kilometer draaiden we een zijdal in, richting het Schweizer National Park. We reden over een mooie schotterweg rustig omhoog langs een mooie stroom richting onze lunchplek, parkhütte Varusch.

Na een lekker lunch genoten te hebben ging het weer verder over Schotter maar nu steiler omhoog, wel nog steeds langs een mooi stroompje door het Val Chaschauna. Op enig moment stak de route het stroompje over om de weg terug weer te beginnen. Het eerste deel hiervan was een leuke trail die bevolkt werd door heel veel koeien. En wat doen koeien op zo’n pad? Poepen dus. Dat betekende hele vieze fietsen en een tijd lang bewust verder fietsen met de mond dicht. Na een stukje bredere weg volgde een hele leuke kilometerslange trail door het bos. Over wortels en stenen ging het op en af. Goed voor ons te doen maar met genoeg technische uitdaging en dus moesten we ook nu een enkele keer even een metertje of zo van de fiets af. Nadat we weer op een breder pad uitkwamen stuiten we op “Holzschlag” (of hoe het ook mag heten), een gebied waar bomen gekapt werden die vervolgens via een soort kabelbanen van de helling getransporteerd werden. Het eerste waarschuwingsbordje hadden we niet echt gelezen met als gevolg dat we na een steile klim een spandoek boven de weg aantroffen dat volkomen duidelijk maakten dat we niet verder mochten (datzelfde gold ook voor wandelaars en paarden overigens). Dus maar weer terug en een weggetje een niveau lager gekozen. Even later zagen we een zware boomstam aan zo’n kabelbaan naar beneden komen waar die door een kraan werd opgepikt. Dus even wachten op een signaal van de houthakkers dat we veilig konden passeren.

Even later begon het helaas wat te regenen, maar al snel kwamen we langs het station van Bever en op het idee om eens te kijken of we niet de trein verder konden nemen naar ons startpunt in Pontresina. Dat kon dus zonder al te veel wachten en omdat de verdere route toch vooral door saaier gebied en over de weg zou gaan besloten we dat dan maar te doen. Bovendien waren we best wel moe. Het is tijd voor een rustdag, al moet er morgen wel nog een rentraining afgewerkt worden.