Sankt Moritz: Oberengadiner Seen en Val Fex

We werden vanochtend wakker met prachtig weer, een strak blauwe hemel met nevel in het dal, net beneden ons. Zin in fietsen dus! We kozen voor een wat eenvoudigere tocht langs de meren van het Oberengadin met een uitstapje naar het zijdal Val Fex.

Het begin van de route was heel relaxed. Niet eerder deze vakantie zo rustig kunnen beginnen. We reden namelijk, na een aanvankelijke afdaling tot aan de meren, vele kilometers langs de oevers van de meren. Steeds weer prachtige panorama’s met bergen en wolken weerspiegeld in het meer. Maar natuurlijk houdt dat relaxte stuk een keer op. Na een leuk dorpje, Segl Maria, begon een hele leuke trail. Voor het grootste deel weliswaar eenvoudig maar toch weer met een paar steile stenige stukjes omhoog, waarvan we er een paar moesten lopen. Daarnaast moesten we even van de fietsen af om langs wat verdwaalde paarden en ezels op en naast ons pad te lopen. De trail kwam uit bij een restaurant aan het meer met een leuk terrasje waar hebben geluncht.

Kort na de lunch kwam het eerste echte stuk klimmen, gelukkig over een goede schotterweg. Deze kwam uit in een mooi zijdal waar we over een trail verder gingen. Die trail was in het begin nagenoeg onbegaanbaar vanwege de vele modder. Christel probeerde het tocht recht-toe-recht aan naar een houten vlonder die het pad begaanbaar moest maken, maar moest dat bekopen met een hele vieze fiets doordat het voorwiel bijna tot aan de schijfrem in de modder zakte. Ik was zo slim om het zompige stuk te omlopen. Hierna werd de trail “gewoon” stenig en dus goeddeels te berijden. Na een landschappelijk heel mooi stuk reden we het zijdal Val Fex in, op asfalt deze keer. Wind mee merkten we nauwelijks dat we het grootste deel omhoog fietsen naar een bergrestaurant aan het einde van het dal. Tijd voor Kaffee met Kuchen. Op de terugweg uit het dal de route nog wat aangepast over een leuk wandelpad zodat we niet het hele stuk asfalt dubbel hadden.

Tijdens de koffie hadden we besloten de route nog wat meer aan te passen via een mtb route die “eenvoudig” heette te zijn. Tja, het is maar hoe je het bekijkt. De route was heel eenvoudig te vinden en natuurlijk is het niet “moeilijk” om circa 20 haarspeldbochten over een smal stenig pad steil omhoog te lopen. Oef. Gelukkig was de rest leuk en goed fietsbaar. Alleen toen het later begon te regenen hebben we de route nog maar een keer aangepast, na overigens het ergste nat onder een boom te hebben afgewacht. Daarmee een klein lusje afgesneden. Via St. Moritz over een best nog wel aardige route (meest onverhard) weer terug naar ons hotel gereden. Helaas bleef het wel regelmatig regenen. Resultaat: wij waren koud en de fietsen heel vies (al was die van Christel er al erg aan toe) na 42,5km en 1180hm. Maar na fietsdouche, mensdouche en een stuk heerlijke Zwitserse chocolade waren we weer boven jan.