Surselva: Rheinschlucht

Vanavond onze laatste keer dineren in hotel Surselva te Surcuolm. Chris en Kristina zijn van Griekse komaf en dat is te merken aan de kaart, die tegelijkertijd Grieks is als Zwitsers (op dit moment vooral veel wild). Om in stijl af te sluiten kozen we vanavond voor volledig Grieks eten. Een mix van Griekse voorgerechten om mee te beginnen, zoals heerlijke in zilverpapier gebakken feta, de allerlekkerste tzatziki (ingrediënten: echte dikke Griekse yoghurt, knoflook, geraspte komkommer en hele goede olijfolie) die we ooit gehad hebben, aubergine-salade, olijven en nog meer. Dit werd gevolgd door met een mengsel van gehakt en rijst gevulde paprika en tomaat met een lekker zoete tomatensaus. Kaneel en munt waren in ieder goed te proeven. Ook heel lekker. Dit gerecht was net als het hiernavolgende nagerecht bereidt tijdens een kookworkshop die vanmiddag had plaatsgevonden. De dames die aan de kookworkshop hadden deelgenomen zaten aan de tafel naast ons en namen met veel plezier de complimenten in ontvangst. Als toetje werd een soort van vanillepudding op filodeeg met walnootijs geserveerd. Met daarbij een drankje gemaakt van Raki (Griekse Grappa i.t.t. Turkse Raki wat weer een soort van Ouzo is), suiker, sinaasappelschillen, kaneel en kruidnagel wat warm gedronken wordt. Super lekker. Sowieso hebben wij hier alle avonden heerlijk gegeten. Fantastisch om midden in traditioneel Zwitserland een hotel aan te treffen dat gerund worden door mensen die met één been in de Zwitserse traditie staan en met het andere been in de Griekse. En dat koppelen aan een nog niet eerder door ons meegemaakte gastvrijheid en persoonlijke benadering. En wat het Grieks eten betreft: geen van de Griekse restaurants in Nederland kunnen maar in de schaduw staan van hotel Surselva. Dit is echt een aanrader van de bovenste plank!

Maar vandaag hebben we niet alleen van het diner genoten. We hebben uiteraard ook nog wat ondernomen. De fietsen bleven staan en de wandelschoenen werden aangetrokken. Eerst met de auto naar Ilanz om vanaf het station aldaar de Rheinschlucht in te wandelen. Een hele mooie en afwisselende route die ons steeds dieper de Rheinschlucht in voerde en natuurlijk steeds weer nieuwe blikken op de Vorderrhein bood. Overigens wordt de Vorderrhein hier druk bevaren door kano’s en rafts. Leuk om te zien! Het wandelpad waarover we liepen werd ook door mountainbikers gebruikt maar wij waren eerlijk gezegd wel blij gekozen te hebben voor wandelen. Voor biken was dit voor ons echt te moeilijk geweest. En laten we wel wezen, wandelen heeft ook zo zijn charme.

Aan het begin van de route stond nog een net wel, net niet te bereiken pruimenboom die vol hing met kwetsen, direct langs het pad. Genoeg uitdaging voor Christel om te foerageren en de kwetsen waren lekker! Vanaf het in de Rheinschlucht gelegen station van Valendas zijn we omhoog gelopen naar Valendas Dorp om daar in een alleraardigst restaurant te lunchen. Via een heel mooi uitzichtsplatform zijn we vervolgens weer teruggelopen naar het station om de route door de Schlucht weer te vervolgen. Dat deden we tot station Versam. Helaas grotendeels in de miezelregen terwijl de dag eigenlijk met alleraardigst weer begon. Vanaf Versam hebben we de trein teruggenomen naar Ilanz.

De plannen voor morgen en de komende dagen zijn ondertussen gemaakt. We verkassen morgen naar Sankt Moritz waar we een drietal nachten geboekt hebben. We zien wel of we daar eventueel nog langer blijven of later nog naar een andere plaats gaan. Maar voor we daar aankomen zijn we nog van plan om de Runcatrail te rijden, een cadeautje aan mezelf laten we maar zeggen. Daarover hopelijk meer in ons verslag van morgen.

Nog een aardig weetje: in Zwitserland zijn veel winkels tussen 12:00 en 13:30 (of nog later) dicht. Tot onze grote verbazing geldt dat ook voor de parkeermeters in Ilanz. Ja, betaald parkeren, maar tussen 12:00 en 13:00, wanneer de parkeerwachters pauze hebben of zo, is het dan weer gratis!