Lenzerheide – Alpentour

Vanochtend begonnen met uitslapen. Dat ging goed want de luiken waren dicht. Na het ontbijt uitgebreid advies gekregen van de hoteleigenaar over welke tocht we eens mee zouden kunnen beginnen. Natuurlijk diverse opties maar wij kozen voor de minst lichte van de opties, want die leek ons het mooist en het zou vandaag tamelijk zonnig zijn, dus leuk voor de foto’s. Dit was de Alpentour, oftewel gemarkeerde route nr. 603.

De route begon al snel buiten Lenzerheide stevig te stijgen over brede schotterpaden. Op zich goed te doen voor ons maar de hoogte (tussen 1500 en 2000 meter) was goed te merken. We waren namelijk sneller buiten adem dan dat we gewend zijn en lang aan het nahijgen. Dat zal de komende dagen waarschijnlijk rap verbeteren. Nadat we het bos uit reden reden we ‘brutal steil’  (zoals de hoteleigenaar al aankondigde) door een mooie bloemenweide tussen de koeien door. Op dit stuk hebben we een paar keer korte stukken moeten lopen. Na dit steile stuk volgde een golvend stuk met mooie uitzichten naar de skilift Piz Scalottas waar we stukje lager dan onze route gelunched hebben. Twee mega salades gingen er vlot in. Daarna was het nog een hele klim tot het hoogste punt op net geen 2000m hoogte. Ergens op dit stuk viel Christel nog ongelukkig op een heel steil stuk. Ze reed met minimale snelheid richting een soort van richel. Toen ze deze probeerde te ontwijken viel ze om omdat ze niet op tijd kon uitklikken. Typisch iets dat altijd kon gebeuren, maar Christel viel wel erg ongelukkig met haar elleboog op een scherpe steen die een diepe wond maakte. Even schoongespoeld, met betadine behandeld en met een gaasje afgeplakt. Echte pijn en ongemak had ze niet dus vervolgens snel verder gereden. Er begon toen een hele mooie singletrail die werkelijk één van de mooiste stukken route betrof die we ooit gereden hebben.

Na een lange en soms steile afdaling waren we al snel weer bij het hotel terug. Na overleg met de hoteleigenaresse toch nog maar even naar de huisarts om de wond te laten hechten. Dit bleek best een goed idee. De huisarts had best wat tijd nodig om de wond schoon te maken. Christel had een deel van de schotter in de wond meegenomen in minuscule stukjes en die moesten natuurlijk verwijderd worden. Daarna de wond mooi gehecht. Wel het advies gekregen om morgen niet te biken maar even rustig te gaan wandelen. Christel kreeg ook nog medicijnen om ontsteking tegen te gaan. Morgenmiddag nog even ter controle terug naar de huisarts. Nu, tegen het einde van de avond, heeft Christel nog steeds niet echt ergens last van, zij het van het wat strakke verband.

Nu lekker slapen en morgen dus wandelen!