Skiën, vliegen en een wat andere jaarwisseling

Maandag

Net toen wij ’s ochtends omhoog wilden gaan met de lift bij ons appartement kwamen Joris, Nicole, Jurre en Emiel aangeskied. De rest van de ochtend dus gezellig samen geskied. Zowel Jurre als Emiel skiën steeds beter.  Jurre leert echt ontzettend veel bij in zo’n week en ook Emiel gaat ver komen hier in Frankrijk.

In de middag hebben Christel en ik alleen geskied omdat Nicole bij Emiel bleef en Joris eerst Jurre nog naar les moest brengen. Het skiën ging echt heel lekker. En waar we gisteren ons steeds afvroegen waar nou die mooie brede pistes waren die beschreven worden in allerlei commentaren over Val Cenis, hebben we die dus vandaag gevonden. Vooral de hogere pistes zijn breed, afwisselend en voldoende uitdagend. Kortom: een heerlijke skidag.

Dinsdag (oudejaarsdag)

Tijdens het intro praatje in het hotel op zondagavond hadden we iets leuks gezien: de mogelijkheid tot het maken van een vlucht met een ULM (Ultra Light Motorized vliegding) boven de pistes en bergen van Val Cenis. Dat leek ons toch wel wat en dus stond vandaag een vlucht met de ULM op het programma. Of
eigenlijk twee vluchten: Christel met piloot en Leon met piloot. Elk ongeveer 20 minuten. En het weer werkte volop mee: schitterend zonnig weer met weinig wind! Voor deze vluchten moesten we naar een ander uiterste van het skigebied wat ook gelijk de gelegenheid bood om daar wat te skiën. Eerst ’s ochtends nog een rondje met Joris, Nicole en de kids gedaan en vervolgens de oversteek gemaakt naar de pistes van Termignon waar bovenaan de sleeplift “du Lac” het ULM vertrekpunt was.

Eerst was Christel aan de beurt. Installeren in het mini vliegding (je hebt niet veel meer dan fiberglass “om je heen” en een vleugel van doek boven je hoofd) en daar ging ze. Snel omhoog en vervolgens een heerlijke vlucht. Aan mij de taak om start en landing te filmen en wat foto’s te maken.  Apropos foto’s, die werden ook door de piloot tijdens de vlucht gemaakt met een camera die aan de vleugel hing. Uiteraard levert dat spectaculaire foto’s op. Na Christel ging ik dan de lucht in.
Fenomenaal! Vrij als een vogel vlieg je hoog boven de pistes en over de bergen. De uitzichten zijn niet te beschrijven. Toch vond ik het ook nog wel een beetje eng. Tenslotte heb je heel weinig vliegding om je heen. Na afloop was de smile urenlang niet van ons gezicht te krijgen.

Na de vlucht zijn we over een paar hele fraaie pistes tot in het dal afgedaald om daar een late lunch te genieten. Redelijk eten voor een te hoge prijs en waar we te lang op moesten wachten. Na de lunch even gebeld met Nicole om te kijken of en waar we zouden kunnen afspreken. Omdat hier hele mooie pistes waren Nicole gevraagd onze kant uit te komen. Wij zouden haar dan aan de top van een bepaalde lift ophalen. Daarvoor moesten we een verbindingsweg skiën. En die was
dus echt helemaal niet te doen. Het heette dan wel een blauwe piste maar heel smal, steil en ijzig maakte dat we geen zin meer hadden om dat een tweede keer te doen, dus maar teruggekeerd naar de vertrouwde pistes waar we de eerste dagen al waren. Daar nog even rustig wat pistes gedaan om ons vervolgens voor
te bereiden op oudejaarsavond.

Voor de avond hadden we via de receptie van ons appartementencomplex maaltijden besteld bij een  catering service. Joris en Nicole zijn met de auto onze kant uitgekomen en we hebben best lekker gegeten in ons appartement. Na het eten lekker geborreld, gesnoept en spelletjes gespeeld tot 12:00. Al gauw bleek toen dan de jaarwisseling wat minder knallend gevierd wordt dan in Nederland, wat dus weer als voordeel had dat we redelijk op tijd in bed lagen. Konden we tenminste vanochtend nog een beetje op tijd ons bed uit komen.

Woensdag (nieuwjaarsdag)

Vanochtend iets later dan normaal begonnen met skiën. Gisteren had ik op de pistekaart gezien dat er nog een heel gebied met groene pistes, dus geschikt voor Emiel, lag in de richting van Val Cenis le Haut, helemaal te bereiken via groene pistes. Daar hadden we dus afgesproken met Joris en Nicole, die alweer een tijdje met de kids aan het skiën waren. Opvallend maar logisch dat er ’s ochtends heel wat minder volwassenen op de piste te vinden waren. Wel heel veel klein spul in allerlei klasjes. Sowieso het meest opvallende aan een week in het hoogseizoen: kuddes smurfen op de piste! Na de gezamenlijke ochtend hebben Christel en ik een aantal hele mooie pistes gedaan hoger op de berg. Wederom afwisselend en met mooie uitzichten. Één van de rode pistes was een smalle verbindingspiste die kronkelend als een slang het enige deelgebied met het andere verbond. Heel bijzonder. Opvallend trouwens dat de hoger gelegen pistes naast heel goed (wat minder opvallend is) ook zo ongeveer leeg waren, iets wat we eerder al constateerden en waardoor een week in het hoogseizoen ons vooralsnog reuze meevalt.

Nadat Christel en ik apart van Joris en Nicole gegeten hadden (heel lekker trouwens in een restaurant aan de pistes bij ons appartement) zijn we nog naar het dorp gewandeld om te pinnen en vervolgens naar Joris en Nicole om nog wat te kletsen en een spelletje te spelen.

Het wordt spannend wat het weer morgen gaat brengen. De ene site voorspeld kou en sneeuw. De andere site iets hogere temperaturen en daardoor op de onderste pistes regen. In ieder geval ziet het er nu naar uit dat we na 4 dagen heel mooi weer een dagje een compleet ander weertype krijgen. Eens zien of er morgen te skiën valt!