Een bijzondere etappe vandaag. Mooi, dat zeker en wat ons, na vijf dagen fietsen, goed uitkwam: de etappe zou tamelijk kort zijn (43km). En wat vlakker. Dat viel dus tegen en geheel door onze eigen schuld. Het werden ruim 58km met 1100hm.
De route, die bijna helemaal de lange afstands fietsroute Ecovia do Litoral volgde, begon vandaag met een wat saaier stuk. Door een licht golvend, door de elementen geteisterd, gebied tot aan het dorpje Vila do Bispo met zijn fraaie kerkje wat we gisteren ook al zagen. Vandaag echter was de kerk open en konden we een blik op het fraaie interieur werpen. Omdat we dat eerste stuk flink tegen de wind (kracht 5 à 6) in moesten fietsen vonden we dat we een beloning verdiend hadden en dat werd een Galaun (soort van Café au Lait) met een stukje gebak.
Na deze weldadige pauze begin een heel mooi stuk met een deel onverhard naar Salema. In dit vissersdorp hebben we overheerlijk geluncht: verse vis van de dag die we kozen uit een verzameling die aan ons getoond werd. De vis was heerlijk gegrild. Verder rijkelijk voorzien van olijfolie en verse koriander was het een godenmaal. Na de lunch hebben we nog even op een uitkijkpunt de kust bekeken. Daar viel Christel fiets om met enige gevolgen voor de rest van de dag naar later bleek.
We verlieten Salema met een steile klim over kinderkopjes. Dit werd gevolgd door een onverharde afdaling met mooie uitzichten. Hierop volgde weer een stukje onverhard, eerst vrij vlak maar daarna gemeen steil. Eerder mtb werk dan werk voor onze gewone fietsen. Toch kwam ik fietsend boven en moest Christel slechts een klein stukje lopen. Hierna volgende een relaxt stuk over asfalt naar het dorp Burgau. Bij het binnenrijden van het dorp viel mij ineens op dat één van Christel’s fietstassen ontbrak. Waar was die van de fiets gevallen? Er zat niets anders op dan de route terug te fietsen om te zien of we de tas weer zouden vinden. Gedurende die ‘back-tracking’ bedacht ik dat het slim was om eens te kijken of ik nog foto’s had met Christel fietsend erop. Zodoende kon ik zien dat ze de tas niet meer op de fiets had toen we Salema over de kinderkopjes verlieten. De tas was toch niet gewoon van haar fiets gevallen toen die omviel? Jawel dus! En we vonden de tas precies op die plek ook weer terug. Daarvoor hebben we wel nog een helling van 20% moeten overwinnen. Na de tas weer aan de fiets bevestigd te hebben (en nu goed) gingen we weer terug naar Burgau, nu alle stukjes onverhard vermijdend. Weer een steile klim, nu van 16%, was echter niet te vermijden. Het was het mooiste stuk route van de dag, maar het was echt niet nodig geweest om het drie maal te rijden ;-).
In Burgau tenslotte hebben we nog een korte pauze met vers fruit gedaan. Een energie tanken. De route vanaf hier bleek een stuk saaier dan eerdere delen. Uiteindelijk kwamen we laat (19:15) en doodmoe in ons hotel in Lagos aan. Geen tijd om Lagos vandaag te bekijken. Hopelijk lukt dat morgen wel.
Ons late diner (21:00) was best lekker maar ook wel heel simpel. Ik denk dat het slapen dadelijk erg gemakkelijk zal gaan!
– Posted using BlogPress from my iPad
