Weer een mooie dag. Na een aangenaam ontbijt waar we toch niet de enige hotelgasten bleken te zijn, vertrokken we wat vroeger dan normaal. De hoteleigenaar of beheerder gaf ons nog vier sinaasappels van eigen boom mee.

Gelijk vanaf het hotel was het klimmen geblazen tot zo’n 650 meter hoogte boven Monchique. Vanaf daar was het vervolgens zo’n 20km lang dalen afgewisseld met wat korte glooiende stukken. We reden door een mooie en vruchtbare vallei met een paar gehuchtjes en heel weinig verkeer. Omdat we vandaag geen restaurants tegen zouden komen hebben we bij een simpel café in één van die gehuchtjes sandwiches gekocht, simpelweg boterhammen met een soort van rauwe ham. Hierna werd de weg steeds rustiger en de vallei minder bewoond. Uiteindelijk ging de, tot dan toe hele goede, weg over in een steenslagweg die we een aantal kilometers volgden. Vlak nadat het weer overging in asfalt hebben we op een mooi en rustig plekje onze boterhammen opgegeten. En het toetje? Sinaasappelen natuurlijk!

Even na de lunch moesten we nog een keer flink aan de bak om de alles uit te klimmen naar een glooiende hoogvlakte. Een compleet ander landschap dan de vallei maar weer erg mooi. Rond een uur of drie kwamen we uiteindelijk bij ons hotel in Aljezur aan. Even inchecken en verder voor een extra tochtje naar zee en het oude Aljezur. De weg naar zee toe was de moeite waard, evenals het strand en de duinen. Op de terugweg zijn we nog omhoog gefietst naar het oude Aljezur en zijn burcht. Daarvoor moesten we even verschrikkelijk steil klimmen over kinderkopjes, maar alles hebben we kunnen fietsen.

Het diner in, of beter, bij ons hotel deze avond was top. We aten een heerlijke Cataplana do Peixo en dronken daarbij nog maar eens een lekkere fles Vinho Verde.


– Posted using BlogPress from my iPad

Categorieën: FietsenVakantie

1 reactie

Liesbeth · 2013/06/14 op 00:08

Het wordt steeds mooier lijkt het, wat een schilderachtig dorpje. Groetjes, Liesbeth

Gesloten voor reacties.