Algarve: van Silves naar Monchique

Wakker worden met een strak blauwe lucht een fantastisch uitzicht op de burcht van Silves. Het leven is goed!

Voor vandaag staat een wat zwaardere tocht op het programma naar het bergdorp Monchique. We vertrekken net boven zeeniveau. De eerste kilometers zijn echter lekker vlak tot licht glooiend door een heel vriendelijk en vruchtbaar landschap. Niet alle delen van de Algarve zijn blijkbaar droog. Onderweg nog snel 4 overheerlijke sinaasappels gekocht bij een oud vrouwtje. Na 10km begint het zachtjes aan wat meer te glooien. Over autoluwe wegen door een heel fraai landschap rijden we naar Casa da Senhora do Verde waar we lunchen in een leuk restaurantje met ruime keuze. Maar voordat we gaan lunchen bezoeken we eerst nog de megalithische grafheuvels van Alcalar, een paar kilometer verder. De lunch vervolgens bestaat uit een stoofpot konijn met champignons gevolgd door verse aardbeien met een bol vanille-ijs. Heerlijk en het zou goede brandstof moeten geven voor het klimwerk wat nog zou komen, maar dan moet je er niet te veel van eten! Volgende keer bestellen we halve porties ;-).

Na de lunch begint het nog rustig maar allengs gaat het meer stijgen met een lange en steile klim van een aantal kilometer als ‘hoogtepunt’. Vol in de zon toch wel erg zwaar, vooral als het lijf nog in de verteer-modus zit na de copieuze lunch. Na een noodzakelijke en dan ook erg welkome pauze bovenaan de klim gaat het glooiend naar het dorpje Casais waar we bij een cafeetje een heerlijk glas sinaasappel sap drinken. Uiteraard niet uit een pak. Hierna stijgen we rustig verder over mooie wegen naar Monchique op 450 meter hoogte.

Na een kopje koffie en een korte wandeling door het dorp fietsen we de laatste paar kilometer (steil) bergop naar ons hotel op 530 meter. Dat hotel is nog wel bijzonder. Het staat te koop en op dit moment is het een aflopende zaak. Slechte beslissing van de reisorganisatie om hier gebruik van te maken (al heeft het hotel veel potentieel en een fabelachtig uitzicht). Het bijbehorende restaurant is al lang dicht maar aan de overkant van de straat ligt nog een simpel restaurant dat ook bij het hotel hoort en ook te koop staat. Dat blijkt slechts tot 20:00 open dus meteen maar aangeschoven in onze fietskleding voor eenvoudige maar lekkere kip piri piri.

Morgen staan veel kilometers op het programma, dus we mikken op wat vroeger vertrekken.