Onze eerste tour in Montafon bleek gelijk een mooie afwisselende tour. Maar goed, dat waren ze tot nu toe allemaal. Dit was een standaard route van de Montafon Mountainbike kaart en daar verwacht je dan geen trails in, maar jawel: drie leuke trails op deze route van dik 30km. De eerste trail kregen we al meteen nadat we door het dorp omhoog waren gefietst. De trail ging eerst over een stuk weide en daarna een donker bos in waar we in het begin de stenen en wortels niet eens konden zien (en zo stom waren om nog met lock-out te rijden). De tweede trail volgde al vrij snel. Daarna ontbraken een tijdje wat route bordjes waardoor we zelf aan de hand van de kaart de route moesten zoeken. Dat lukt wonderwel. Na deze aangename aanloop kregen we een klim voor de kiezen waarin we in ene 750hm moesten overbruggen in net geen 8km. Veel stukken waren flink steiler dan 10%. Gelukkig zaten er ook wat meer relaxte stukken in. Desalniettemin hadden we er, inclusief de vele (foto)pauzes, ruim 2 uur voor nodig. De afdaling naar ons lunchrestaurant ging daarna in 9 minuten voor bijna de helft weer naar beneden.

De lunch in restaurant Montabella was heerlijk: Zander filet voor Christel en pasta met garnalen en bärlauch pesto voor mij. Mjammie. We zijn hierna nog even verder afgedaald naar het Latschauer stuwmeer waar wel wat leuke attracties te zien waren: een zomer-rodelbaan, hochseilgarten en een Flying Fox (abseilen over de Stausee met een lengte van 450m, max. snelheid van 70km/h, max hoogte 40m). Die laatste heeft Christel’s aandacht getrokken. Mogelijk dat die komende week nog een keer bezocht gaat worden.

De terugweg betekende aanvankelijk weer een stuk klimmen, zodat het totale aantal hoogtemeters op bijna 1100 kwam. Na de klim volgt altijd de beloning: lekker afdalen. Op deze tocht nog even afgewisseld met een mooie en eenvoudige trail die tamelijk vlak liep. De asfaltafdaling na de trail ging heel erg hard!

Op tijd terug in het hotel zodat ik de finale van het WK wielrennen in Valkenburg nog kon zien en Christel nog even kon jausen en zwemmen. Het avondprogramma ving wat vroeger aan met live muziek van de familie die het hotel runt (niet echt onze muziek maar wel geinig) en een voorgerechten safari door de keuken! Origineel en uiteraard lekker. Net als de rest van het diner. Christel constateerde dat we hier zo ongeveer tegen een ster aan eten en dat gedurende een hele week. Jippie!