Vandaag was de wisseldag. Afscheid van Boaventura en op weg naar Estreito da Calheta. Tijdens het ontbijt weer uitgebreid gekletst met het stel van gisterenavond. Na het inpakken nog even afscheid genomen van ‘onze’ serveerster.
Eigenlijk was het de bedoeling om een wandeling op de hoogvlakte midden op Madeira te maken, maar bij vertrek regende het al en op de hoogvlakte nog steeds en als toetje was het ook nog eens erg mistig. Plan moest dus gewijzigd worden. We besloten om maar eens aan de zuidkust te kijken hoe het weer daar was en ons plan dan te trekken. Bij Ribeira Brava bleek het best lekker weer te zijn. Half bewolkt met aangename temperaturen. Daarom gekozen voor de wandeling vanuit Ribeira Brava.
Een typische wandeling: eerst flink en steil (want we zijn op Madeira) stijgen, dik 400 meter, gevolgd door een lang vlak stuk levada pad, de levada Nova. De beschrijving waarschuwde wederom voor hoogtevrees gevaar en weer viel het erg mee. De omgeving was echt anders dan aan de noordkant, minder groen en veel meer huizen. Na de levada volgde een knettersteile afdaling. Nu, ’s avonds laat, voelen we onze knieën nog! Vanavond lekker buiten gegeten op een terrasje aan de jachthaven van Calheta. Christel had een wel heel bijzonder gerecht: een bonenstoofschotel met heerlijke zeevruchten en heeeel veeeel verse koriander.
Ons nieuwe verblijf, de Quinta das Vinhas, is heel fraai. Smaakvol ingericht met bijna allemaal antieke meubels, mooie kamers en goede faciliteiten, inclusief gratis Wifi. Dit verhaal schrijven we in één van de comfortabele woonkamers. Foto’s van de Quinta volgen later.
En dit is de route zoals we die gelopen hebben: