Ruhetag! We hebben de mountainbike vandaag niet aangeraakt. Ik heb zelfs op geen enkel soort fiets gezeten al heb ik nog even overwogen om een stukje op een racefiets te rijden. Wat hebben we dan wel gedaan? Heel erg rustig opgestaan, de groepen mountainbikers en racefietsers van het hotel die wel gingen uitgezwaaid en naar Wagrain gereden om te kijken naar de downhillers in het bikepark Wagrain. Dat viel een beetje tegen. Behalve helemaal beneden waar ze het bos uitkomen is erg eigenlijk geen goede plek om te kijken. Nou, nog meer luieren dus.

En dan …. de middag. Deze stond in het teken van Riverdance. Een rafting tocht voor gevorderden op de Salzach. Bij het ontmoetingspunt in Flachau moesten we ons in wetsuits hijsen. Jezus wat zijn die dingen warm. En al helemaal als het meer dan 25 graden Celsius is. We werden met een busje stroomopwaarts gebracht. Een rit van 40 minuten voordat we op de plek aankwamen waar we te water zouden gaan. Bernd en ik vrijwilligden ons zelf om de raft bij te pompen. Pfff. Wat een klus met zo’n stomme wetsuit aan en in die hitte. Beloning was wel dat wij vervolgens voorin de raft mochten zitten! Ik had als bijzondere taak dat ik als laatste aan boord moest gaan en als eerst de raft weer moest verlaten bij het aanleggen. Blijkbaar wist de gids niet dat ik raften eigenlijk helemaal niet zo zag (met de nadruk op verleden tijd) zitten. Anyway. Na het te water laten van de raft was het gelijk raak: een heel wild stuk waarbij we flinke golven over ons heen kregen. Vooral Bernd en ik dan. Daarna volgden de stroomversnellingen en kleine hoogteverschillen elkaar snel op. Gedurende zo’n 90 minuten was de ene stroomversnelling na de andere afgewisseld met een paar rustigere stukken. We hebben ook nog een riverdance gedaan, dwz op een stuk flinke stroomversnelling met de raft meerdere keren rondgedraaid. Niemand is uit de boot gevallen (behalve om vrijwillig even te water te gaan wat Christel natuurlijk als eerste moest doen) en de boot is niet omgegaan. Maar … droog hebben we het absoluut niet gehouden. Ik heb de tijd van mijn leven gehad. Ik ben een bekeerling. Ik wil vaker, veel vaker, raften. Misschien gaat het volgende week in Süd Tirol nog wel een keer lukken! Helaas hebben we nu nog geen foto’s van het raften. Ik heb wel nog een wegwerp waterbestendige camera gekocht en gebruikt maar die foto’s moeten ontwikkeld worden (echt waar!). Die volgen dus later.

Toen we net klaar waren werd het even heel slecht weer. Wat regen en heel veel wind. Op de terugweg (met de bus) leidde dat tot aardig wat takken en zelfs hele bomen op de weg met bijbehorende vertraging. Terug bij het hotel was het weer gelukkig weer een stuk beter. Na het (wederom lekkere) avondeten hebben we nog gezellig met andere gasten van het hotel zitten kletsen met een cocktail, sambuca en een Latte Macciato erbij. Dit is een bijzonder gezellig hotel!

Categorieën: Vakantie