Eindelijk was het weer tijd om een hardloopwedstrijd te lopen en wel de Bruggenloop afgelopen woensdag. Een paar jaar geleden liepen we deze kleinschalige loop ook al een keer en we wilden altijd nog eens lopen en hebben nu uiteraard alle tijd. Beide kozen we voor de 7km (eigenlijk 6,9km) omdat die afstand mooi past in de opmaat naar de 7HL toe via de 10 kilometer race van het Molenhoeks Makkie op 16 oktober aanstaande.

Klaar voor de Bruggenloop

Klaar voor de Bruggenloop

Het begon deze week goed met een stevige hardlooptraining met LOL Malden op maandagavond. Erik had een lange piramideloop bedacht. Op stevig tempo eerst 2 minuten, dan minuut wandelen, dan 4 minuten etc. De hele piramide bestond uit 2-1-4-1-6-1-8-1-7-1-5-1-3-1-1 waarbij het de bedoeling was om tijdens de laatste twee intervallen, van drie en één minuut, nog een keer stevig te versnellen. Best wel een pittige training zo twee dagen voor de Bruggenloop, maar de training ging wel heel erg lekker en gaf veel vertrouwen om tijdens de wedstrijd een hoger tempo te lopen en misschien dan nog een keer tegen het einde te versnellen. En precies zo verliep het.

Het was woensdag heerlijk weer dus ook geschikt weer om met de fiets naar de Waalkade te gaan waar de start van de Bruggenloop was. Dat is dan gelijk ook een stuk van het opwarmen. We zijn er rustig naartoe gefietst al vroeg Christel me halverwege of ik soms haast had! Aangekomen op de Waalkade hebben we eerst onze fietsen bij de Lindenberghaven gestald en toen een tas met onze droge en warme kleren voor de terugweg afgegeven bij het kledingopslagpunt. Die hadden we dus beter op de fiets kunnen laten zitten, waarover later meer. We hadden nog een kwartiertje om een warming-up van de spieren te doen. Een paar minuten voor de start meldden we ons vervolgens bij onze startvakken. Ik wilde in het blauwe vak starten, voor snelheden hoger dan 11km/h en Christel in het roze startvak, meer dan 9km/h. Mijn verwachting was dat ik ongeveer 11km/h zou lopen en Christel dacht vooraf rond de 10 km/h uit te komen.

bruggenloop2016-4Het mooie van een kleinschalige loop als deze is dat je snel binnen een paar minuten na het startschot over de startstreep gaat ook al wordt er gebruik gemaakt van een trechterstart. De eerste 50 meter na de start, die door een bocht gaan (de start is met de gezicht naar de Waalbrug toe, maar je draait onmiddellijk om richting spoorbrug/Snelbinder te lopen), was het desondanks nog een beetje dringen en positie zoeken maar al snel liepen we op de brede Waalkade. Ik liep meteen in een aangenaam en gelijkmatig tempo. Ik begon ook al snel mensen in te halen wat ik eerlijk gezegd niet helemaal verwacht had. Bij het één-kilometer punt keek ik even op mijn Apple Watch om te constateren dat ik die eerste kilometer in 5:15 of zo had afgelegd. Ik schrok even want dat is vrij snel voor mij en zeker voor een eerste kilometer. Anderzijds liep ik lekker en zonder dat ik het idee had dat ik snel buiten adem zou raken, dus ik besloot maar gewoon zo door te gaan. De tweede kilometer bevat het stuk omhoog de Snelbinder op en die tweede kilometer liep ik zelfs nog wat sneller dan mijn eerste, in 5:05. Maar omdat het nog steeds goed ging besloot ik geen gas terug te nemen, ondanks dat het ’trillen’ van de Snelbinder soms best onaangenaam aanvoelde. Ik bleef dus op een snelheid van net boven de 5 minuten per kilometer lopen, dus net onder de 12 km/h. Kilometer 4 ging weliswaar iets sneller, maar dat kwam ook omdat daar de aangename afdaling van de Snelbinder onderdeel van vormt. Tot mijn grote plezier bleef ik lekker lopen zonder buiten adem te raken. Om mij heen merkte ik op dat de meeste deelnemers het zwaarder hadden. Zware ademhaling, niet soepel lopen, soms even wandelen, alles kwam voorbij. En ondertussen bleef ik voornamelijk inhalen en werd ik maar heel beperkt zelf ingehaald. Natuurlijk had ik ondertussen berekend dat ik met een snelle laatste 1,5 kilometer misschien wel in de buurt van de 12 km/h uit zo kunnen komen. Moest ik dat alleen nog even doen! En in dat stuk zitten wel nog de oplopende en kerende stukjes in het Valkhof. Ik besloot dan maar ook om daar gewoon vol gas te geven om mijn snelheid aan te kunnen houden en dan maar buiten adem te raken omdat na het Valkhof het alleen nog maar omlaag gaat naar de finish op de Waalkade. En dat pakte goed uit. Ik ben diep gegaan in het Valkhof maar kon daarna op het naar beneden lopende stuk nog flink doorhalen en versnellen tot een snelheid van ongeveer 4:00 per kilometer tijdens de laatste honderden meters. Dit leidde tot een tijd van 34:37! Precies 12 km/h, waarmee ik natuurlijk buitengewoon tevreden was. Nog nooit liep ik gedurende meerdere kilometers zo snel! En het was veel sneller (4 minuten of zo) dan ik verwacht had.

Natuurlijk was ik na de finish even helemaal op, maar dat trok al heel erg snel bij. Na wat sportdrank en een paar stukjes banaan was ik alweer fit genoeg om nog even gezellig met WIllem-Jan, die de 7k nog veel sneller gelopen had, en Martijn te kletsen terwijl ik op Christel wachtte. Ook Christel kwam heel tevreden over de finish. De laatste tijd was ze niet altijd tevreden over haar trainingen maar de race verliep gewoon heel goed en mooi vlak ook. Ze mikte vooraf op 10 km/h of iets sneller en was met 10,5 km/h (5:45 per km) dus meer dan tevreden. Ze kwam hiermee uit op 39:25. Helaas had ze het parcours minder goed in haar hoofd zitten en wist niet dat het vanaf het Valkhof alleen maar naar beneden liep, anders had ze er zelfs nog meer uit kunnen persen!

Met deze tijden gaan we hoopvol en vol enthousiasme de rest van het loopseizoen in. Op 16 oktober mogen we weer!

Na de Bruggenloop hebben we gisteren lekker en rustig gefietst. We hebben een leuke fietsroute gereden die ik in 2015 van Bas en Petra voor mijn verjaardag kreeg inclusief cadeaubonnen voor Oortjeshekken (waar we geluncht hebben) en ijssalon Clevers in Plasmolen, waar we van een schandalig ongezonde maar o zo lekker ijscoup genoten. Het was lekker fietsen en lekker genieten, dus de naam die Bas aan de route gegeven had, Fiets en Geniet route, was uitermate adequaat.

En vandaag stond dan weer hardlopen op de agenda. Christel liep met haar loopgroep en dat ging heel lekker. Ze merkte eigenlijk niets meer van de inspanning van woensdag. Ik heb een herstelloop van 8km gelopen op matig tempo. De benen voelden misschien wel wat zwaar toen ik even moest stoppen bij het oversteken van de Rijksweg, maar tijdens het lopen had ook ik nergens last van. De komende tijd gaan we rustig de afstanden weer uitbouwen en uiteraard blijven we aan de snelheid werken, al zal de meeste trainingsarbeid na Molenhoeks Makkie plaatsvinden want eerst … staat nog een korte fietsvakantie in Frankrijk, paar dagen Bourgondië dan de Vercors, op het programma, vanaf onze 20e trouwdag op dinsdag 27 september.

Categorieën: Hardlopen