Vandaag ging de route verder van Nauders naar Prad (Prato) in Süd-Tirol (Italië dus) via de Planmort en de Reschensee. Wederom een hele mooie route die we reden met heel aangenaam weer. Temperaturen niet te hoog en zonnig, maar ook nog wat wolken om de foto’s op te leuken. Bijna 48km met net geen 1300 hoogtemeters was het resultaat.

Vanuit Nauders mochten we eerst een paar kilometer over asfalt inrijden waarna al meteen de klim van de dag volgde, 750 hoogtemeters aan één stuk over ‘schotter’ tot op de Planmort. Een gelijkmatige klim maar toch niet licht aangezien de stijgingspercentages continu tussen de 11% en 14% lagen, maar gelukkig voor ons wel goed te doen met de nodige korte pauzes. De beloning volgde hierna, de Planmort. Een heel mooi groen plateau boven de Reschensee op de grens van Oostenrijk en Italië. En op dat plateau koeien, wilde paarden, mooie trails en een anti-tank wal uit de tweede wereldoorlog. Hier was ook een mooie plek om de foto van de dag te schieten.

Na de Planmort volgde een razendsnelle afdaling, aanvankelijk over een uitdagende trail maar al snel over ruige ‘schotter’ naar de Reschensee waar we tegen de klok in over een mooi aangelegd fietspad omheen reden. Maar niet alvorens we aan het meer een koffiestop ingelast hadden (natuurlijk met kuchen). Het fietspad ging mooi op en neer en bood de hele tijd een mooi uitzicht op het meer. Ongemerkt maak je dan nog best wat hoogtemeters. We volgden dit fietspad, dat door het hele Vinschaudal loopt, nog vele kilometers. Natuurlijk lastten we ook nog een echte lunchpauze in waarbij we pasta aten, giga porties waarvan een heel gezin zou kunnen eten overigens. 

Na de lunch daalden we eerst nog met grote snelheid verder over het fietspad, reden we langs appelboomgaarden die goed beregend werden (waardoor wij kletsnat ‘regenden’ want de wind blies de helft over het fietspad) en door mooie dorpjes. Na Glurns begon het laatste enerverende stuk van de etappe, mooie uitdagende trails langs de wand van het dal op, afgewisseld door steeds weer wat klimmen over asfalt. Overigens bevatten ook de trails zelf nog het nodige (steile) klimwerk. Allemaal weer heel mooi. Filmmateriaal volgt later.

We overnachten in Prad (Prato op zijn Italiaans) in een simpel pensionnetje. We slapen hier samen met een deel van de deelnemers omdat het hoofdhotel niet genoeg vrije kamers meer had. We hebben met zijn allen gegeten bij een bovenstebeste pizzeria. Heerlijk! Begeleid door een fles Lagrein (rode wijn uit de regio) en lekker buiten zittend was het een heerlijke avond.

Morgen de laatste etappe naar Meran. Dat wordt niet simpel uitfietsen. We moeten blijkbaar nog echt aan de bak.


1 reactie

Leny Wijts · 2016/09/01 op 21:37

Weer prachtige foto’s. Bovenop de Reschenpas: wat hoog; zou voor mij toch een beetje te hoog zijn ?
Maar wel een spectaculair uitzicht!

Groetjes, Leny

Gesloten voor reacties.