Gisteren zijn we van Malden naar Sölden in Oostenrijk gereden voor een weekje wandelen en mountainbiken, hoog in de bergen, voorafgaand aan onze Transalp. We dachten door op een zondag te rijden het meeste verkeer wel te mijden, maar helaas. Verschillende files en/of kilometers lang langzaam rijden zorgden ervoor dat we ruim een uur na planning in Sölden arriveerden. Geen probleem overigens omdat we ruim gepland hadden.

En natuurlijk begonnen we onze eerste vakantiedag in Oostenrijk met mountainbiken. In overleg met de eigenaar van het pension, wederom een enthousiaste mountainbiker met veel kennis over routes in de omgeving, kozen we voor route 679, de Hochsölden Panoramatrail. Hij gaf nog wat tips voor mogelijke aanpassingen en stukken trails die wellicht wat te moeilijk zouden kunnen zijn en we daarom mogelijk zouden willen overslaan. We begonnen echter met een korte inrijroute, eentje die ik van internet geplukt had en daar omschreven stond als “Familientour”. Er zat voor ons gevoel nog een knap steil stuk in voor een simpele en lichte route, maar als opwarmer wel geschikt. Want na het opwarmen volgde gelijk een pittige klim van Sölden naar de Gaislachalm. Eerst steil (16%) over asfalt en daarna wat minder steil over een grindweg (‘shotterweg’). Op de alm hebben we lekker, buiten in het zonnetje, geluncht. Wel met een windjack aan omdat er af en toe een koude wind opstak. Na de lunch ging het steil verder omhoog over ‘schotter’. Gedurende één kilometer was het gemiddelde stijgingspercentage zo’n 16% met uitschieters naar boven! We hadden maar net genoeg adem om op de fiets te blijven zitten. Pfff.

Na de klim volgde de beloningen elkaar snel op: mooie bergpanorama’s en hele mooie flow- en single-trails. Bij het Mittelstation van de Gaislachkogelbahn begonnen een aantal speciaal aangelegde flow-trails. Deze zijn aangelegd in het kader van de Bike Republic Sölden, een initiatief om Sölden als MTB bestemming op de kaart te zetten. Wij reden de Eebme Line, een heerlijke flow-trail met steile en hoge kuipbochten (zogenaamde Steilkurven), rock-gardens en (brede) north-shores (houten elementen in de route). We moeten de hele tijd met een grote grijns gereden hebben en het schreeuwen van plezier was niet van de lucht. Na de Eebme Line volgde een stuk asfalt naar de Rettenbachalm vanaf waar de route verder ging naar Hochsölden over een geweldige single-trail met prachtige uitzichten. En na Hochsölden was de pret nog niet afgelopen. Weer volgde een lang stuk geweldige single-trail naar de Leiterberg Alm, waar we nog een keer gepauzeerd hebben om weer energie bij te tanken. Weliswaar gaan die trails voornamelijk naar beneden maar kosten mentaal en fysiek veel energie. Na deze laatste pauze hebben we een paar stukken trail overgeslagen die voor ons te moeilijk waren. In plaats daarvan konden we een, ook al niet lelijke, shotterweg volgen. Een paar kilometer verder hebben we de trail weer opgepikt. Op een paar meter wandelen na konden we die tot in Sölden rijden. Het laatste stuk trail leidde ons tot op 100 meter van ons pension. Na de Leiterberg Alm was het overigens wel erg koud. We reden grotendeels in de schaduw, naar beneden en er was een harde koude wind opgestoken. Gelukkig hadden we genoeg kleding bij ons ons aan de omstandigheden aan te passen, zo trok Christel nog haar lange-vinger-handschoenen aan.

We hebben hier halfpension geboekt en net als gisteren was het eten vanavond weer heel goed. Fijn, want het is wel eten wat de pot schaft (vandaag zaten er spruitjes bij …). Het pension is verder ook eenvoudig maar heeft fraaie kamers, een uitgebreid ontbijt en een fatsoenlijke wijnkaart.

(Foto’s volgen)


1 reactie

RiAnt · 2016/08/23 op 12:33

Wat mooi, het roept echt herineringen op om heimwee te krijgen. Gr.

Gesloten voor reacties.