Vandaag hebben we gerend voor zij die dat niet kunnen tijdens de Wings for Life World Run, een bijzonder hardloop event.

De Wings for Life World Run is een volledig nieuw evenement dat nog nooit voor hardlopen of een andere sport is gehouden. Waarom? Omdat het een echt wereldwijd avontuur is, met tot wel veertig locaties, waarbij iedereen overal ter wereld precies op hetzelfde moment aan het lopen is! 100% van de opbrengsten van het evenement gaat naar de stichting Wings for Life, die onderzoek steunt naar genezing van dwarslaesie. Deze wedstrijd brengt lopers van over de hele wereld bijeen in één race om te hardlopen voor diegenen die dat niet kunnen!

Voor het goede doel dus en uiteindelijk op 34 locaties wereldwijd georganiseerd en tegelijkertijd gelopen. Maar ook de vorm van de hardloop wedstrijd was heel bijzonder.

… De routes liggen vast, maar de lopers rennen geen vaste afstand. Anders dan bij een normale wedstrijd achtervolgt juist de finishlijn de hardlopers. Kort gezegd: je weet waar je begint, maar niet waar je eindigt. Het werkt namelijk als volgt: een half uur nadat het startschot is gegeven en de eerste lopers de startblokken hebben verlaten, vertrekken op elk parcours op hetzelfde moment officiële finishwagens die achter de lopers aan gaan. De snelheid van deze finishwagens neemt op vastgestelde intervallen toe volgens een strak schema dat op alle locaties hetzelfde is. Wanneer de finishwagen de hardlopers inhaalt, dan is de wedstrijd voorbij en gaan ze met shuttlevervoer terug naar het startgebied …

Apart dus. Voor ons was de locatie Assen, Drenthe en wel het TT circuit met de TT hal als kloppend hard van het event.

Om aan dit event deel te nemen zijn we maar lekker het hele weekend naar Drenthe geweest. We hadden een leuke B&B (Memorial Garden) geboekt, tussen Assen en Norg. We hebben lekker gebruik gemaakt van de gelegenheid om zaterdagmiddag te fietsen. Voor dat doel hadden we onze trekkingbikes meegenomen. Totaal 66km gefietst naar Norg en vanuit Norg de Boom en Beekdalroute in noord-west Drenthe. ’s Avonds lekker gegeten in ’t Wapen van Norg en op tijd naar bed gegaan om uitgerust aan de start te staan vanochtend.

Op tijd naar het TT circuit om startnummers op te halen, laatste voorbereidingen te doen en natuurlijk op tijd in het startvak te staan. De start was om exact 12:00 en wereldwijd gesynchroniseerd. Dat betekent dus ook dat er plekken zijn waar de start ’s nachts was, zoals aan de westkust van de USA. Om op tijd te kunnen starten moest iedereen om 11:30 in het startvak staan en daar werd heel precies aan vastgehouden. In het startvak was nog een warm-up, maar daarna was het nog steeds bijna 20 minuten voordat het startschot klonk. Best fris (zo’n 10 graden)! Dit kan volgende keer zeker beter.

Om exact 12:00 viel dan eindelijk het startschot. Al na 10-20 seconden of zo konden we ook daadwerkelijk beginnen te rennen. Eerst een stuk over het TT circuit waarna de route verder ging over meest kleine weggetjes en brede fietspaden. De eerste drie kilometer heb ik nog redelijk rustig gedaan (iets langzamer dan 10km/h), maar daarna steeds sneller dan 10km/h gerend. Christel koos ervoor wat later te versnellen waardoor ik langzaam een stukje van haar wegrende. Aangezien je bepaald niet alleen liep, uiteraard geen probleem. Onderweg met diverse mensen even, kort, gesproken (“gaaf event, hè”, “wat is je doel, nou je ligt mooi op schema”). Ik kon mijn tempo heel goed vasthouden; tempo bleef schommelen tussen 5:40 en 5:50 per kilometer. Geen moment had ik het echt moeilijk. Daarom vanaf km13/km14 voorzichtig nog wat versneld. Mijn doel was 15km en al na een half uur of zo wist ik dat dit zeker haalbaar was. En inderdaad zonder dat de catcher car in zicht was kwam ik voorbij het 15km punt. Gelijk besloten om te kijken of ik het nog even vol kon houden en dat bleek dus! Ergens tussen de 15km en 16km kwamen de motoren die voor de catcher car uit reden voorbij om ons te waarschuwen de rechterkant te houden. Een extra aanmoediging om nog eens goed aan te zetten en bij het zien van het 16km bordje nog een voorraadje energie aangesproken om de 16km te halen. Op dat moment hoorde ik de catcher car achter me en na nog eens honderd meter was ik ingehaald en de wedstrijd voor mij dus over: 16,1km in iets meer dan 1h33min. Super tevreden dus!

Net begonnen met teruglopen richting het 15km punt waar de pendelbussen zouden staan zag ik Christel aan komen lopen. Die was op 15,84km achterhaald door de catcher car. Zij had ook een heerlijke race gelopen en haar verwachtingen ruim overtroffen. Zij bleek uiteindelijk maar iets van 250m achter me te hebben gelopen. Samen teruggelopen richting het 15km punt maar voordat we daar waren werden we al door een bus opgepikt om ons terug te brengen naar de TT hal. Dat duurde verbazingwekkend lang overigens. Nog iets wat de organisatie volgende jaren kan verbeteren. In de TT hal hebben snel droge shirts en iets warmers aangetrokken en vervolgens de herrie (pfff!) verlaten en snel wat eten en drinken (chocomelk, goede hersteldrank) gescoord bij een tankstation, de fietsen opgehaald. Om 17:30 waren we thuis. Heel tevreden en niets eens al te moe!

Categorieën: FietsenHardlopen