Voorbereidingen

Voorbereidingen

Op 17 november was het dan eindelijk zo ver: de Zevenheuvelenloop, 15 km hardlopen maar 25.000 andere hardlopers door het Rijk van Nijmegen. Hier hadden we voor getraind en hier hadden we naartoe geleefd. Eerder dit jaar hadden we ons ingeschreven op een richttijd van 1 uur en 40 minuten maar bij de recente testloop op het parcours van de 7HL kregen we hoop op een tijd van rond de 1 uur en 30 minuten.

Het weer was goed. Lekker fris met 9 graden, wat grijs, maar droog en geen wind. Kortom: lekker renweer. We vertrokken op tijd met de fiets naar Kitty die aan de Annastraat woont, op een paar minuten van ons startvak. Vanwege de opgegeven tijd zouden wij in het laatste (paarse) startvak starten. Bij Kitty konden we nog even omkleden en onze spullen achterlaten. Heel fijn. Met verder alleen een warme trui aan zijn we naar ons startvak gegaan. Onderweg nog een beetje proberen op te warmen, maar we wisten ook wel dat we nog geruime tijd in het startvak zouden staan, dus wat doet opwarmen dan nog?

Ik had van ex-collega Peter Valckx een sms-je gehad dat hij al in het startvak stond bij een bepaald huisnummer waar we ons dus even later bij hem voegden. Zo ongeveer helemaal achteraan in het startveld. Uiteindelijk stonden misschien nog 500 mensen achter ons. Gezellig kletsend met Peter en een beetje op en neer wippend om warm te blijven/worden, hebben we de wachttijd doorgebracht. Toen we eindelijk mochten vertrekken duurde het nog 5 minuten of zo voordat we over de de startstreep kwamen. Bijna anderhalf uur na de eerste lopers zijn we uiteindelijk vertrokken.

De eerste 5 kilometer gaan vanaf de Groesbeekseweg, waar we aangemoedigd werden door Rene, licht omhoog tot aan de Derde Baan tussen Nijmegen en Groesbeek. Min of meer één lange weg. We begonnen rustig, erg rustig. Na eerdere ervaringen wisten we dat rustig beginnen doorgaans betekent dat we het goed vol kunnen houden en dat we dan een aardige tijd kunnen lopen. Dat rustige begin had wel als gevolg dat we Peter al snel niet meer zagen. Die begon duidelijk minder rustig! We werden sowieso door veel mensen ingehaald. We kwamen door op het 5km punt in 32:07 en 32:06. Even later stonden de ouders van Christel ons in de bocht naar de Derde Baan aan te moedigen. Leuk!

9km

9km

Op de Derde Baan, vanaf kilometer 6 of zo, zijn we gaan versnellen. Gelukkig ging dat erg lekker en zonder problemen. Vanaf dat moment haalden we meer in dan dat we ingehaald werden. Ook een lekker gevoel. Nadat we de Zevenheuvelenweg opgedraaid waren zagen we Peter ineens een paar meter voor ons lopen. Blijkbaar voldoende inspiratie voor Christel om nog een beetje te versnellen om zo Peter voorbij te gaan. Ik bleef tot op het eind van de Zevenheuvelenweg nog achter Peter hangen waarna ik naast hem ging lopen. Bij de 9km passage werden foto’s gemaakt. Lolbroek Peter vond het wel leuk om hand in hand op de foto te komen. Zoals dus ook op alle foto’s die te downloaden zijn, te zien is ;-). Het 10 km punt passeerden we in 1:01:20 (Leon) en 1:01:07 (Christel). Wat dus betekende dat onze tweede 5 kilometer een stuk sneller was gegaan dan de eerste, namelijk in 29:14 respectievelijk 29:00! Was dat vol te houden?

Na het 10km punt draaiden we de Postweg op, een laatste venijnig stukje oplopende weg tot aan hotel Erica. Veel mensen die ik eerder over de 7HL sprak vonden dit een rot stuk. Het bleek echter mijn lievelingsstuk! Naderhand bleek dit ook voor Christel te gelden. We gingen hier namelijk als een speer omhoog. Bijna alleen nog maar inhalen, en niet moe worden. Lekker! Op dit punt liet ik Peter dan ook achter, die uiteindelijk 2 minuten na mij over de meet kwam. Ik dacht toen nog net achter Christel te zetten, maar die had hier blijkbaar pas echt de turbo erop gezet. Na deze klim loopt het parcours primair vals plat naar beneden. Een mooi stuk om snelheid vast te houden (ik) of nog flink te versnellen (Christel). Bij de bocht naar de Gelderse laan stond Rene ons nog een keer aan te moedigen. Extra leuk! Ik kreeg het de laatste twee kilometer wel wat zwaarder en moest dus ook wat gas terugnemen. De laatste honderden meters voor de finish heb ik echter weer opnieuw wat kunnen versnellen.

De analyse

De analyse

Ik finishte uiteindelijk na 1:30:34. Moe maar niet leeg! Honderd meter achter de finish stond Christel mij op te wachten. Zij oogde nog opvallend fris nadat ze in 1:27:20 over de finish was gekomen. Christel had de laatste honderden meters nog wel willen versnellen maar drukte op het parcours weerhield haar daar helaas van, anders was het nog beter geweest. Uit de cijfers blijkt (zie ook staatje) dat ik die laatste 5km wederom in 29:14 had gelopen waar Christel hiervoor slechts 26:13 nodig had. Met deze tijd is dit gelijk Christel’s snelste 5km ooit. En dat voor een 3e blok van 5km in een 15km race! Wat je noemt een diesel, langzaam op gang komen maar dan.

Met deze tijden zijn we allebei uitermate tevreden. Ik had gehoopt op een tijd rond de anderhalf uur en kwam daar dus ook op uit. Christel overtrof haar verwachtingen en hoop ruimschoots en is ervan overtuigd dat er nog meer in had gezeten. Volgende jaar gaan we deze tijd proberen te verbeteren. Naar aanleiding van het plezier en het relatieve gemak waarmee we liepen hebben we ook besloten om in 2014 een keer een halva marathon te lopen. Heb ik nu al zin in!

Categorieën: Hardlopen